حادثه گلزار شهدای کرمان که در سالروز شهادت حاج قاسم سلیمانی رخ داد، ابتدا در رسانه‌ها ادعا شد مربوط به انفجار کپسول‌های گاز بوده و سپس علت واقعی آن حمله تروریستی داعش اعلام شد. حمله تروریستی‌ای که بار دیگر بزدلی و وحشت داعش از نام شهید سلیمانی را ثابت کرد.

ابهامات متعددی درباره این حادثه وجود دارد که همچنان پاسخی قانع‌کننده برای آنها داده نشده است از جمله اینکه غیبت مقامات حکومتی و بیت رهبری و سپاه از مراسم یادبود شهید سلیمانی آیا از این حاکی است که دستگاه‌های اطلاعاتی از قبل می‌دانستند چنین حمله‌ای محتمل است اما برای پیشگیری از آن کاری نکردند ولی آنچه یقین است این است که تکفیری‌ها هنوز هم آنقدر از نام و یاد حاج قاسم هراس دارند که حتی زنان و کودکان بی‌گناهی را که صرفا برای ادای احترام به این قهرمان ملی در محل حادثه حضور داشتند مورد بی‌رحمی همیشگی خود قرار دادند و ۲۴ دانش‌آموز که به همراه خانواده‌هایشان در گلزار شهداء حضور داشتند را به شهادت رساندند. مگر اوج بزدلی و ناجوانمردی غیر از این است که به جای جنگ رودررو با رزمندگان حرفه‌ای، زنان و کودکان را قتل عام می‌کنند؟!

اما داعشی‌های ملعون اگر خیال کردند با این اقدام حبیث می‌توانند عشق و احترام ملت ایران به شهید سلیمانی را از بین ببرند و با توسل به خشونت ملت ایران را رام کرده و مطیع امر خود نمانیند کور خواندند. ملت ایران که ۸ سال در برابر دست‌اندازی‌ها و قلدری‌های صدام ایستادگی کردند ملتی نیست که با ترقه‌بازی‌های تکفیری‌های دوزاری کمر خم کنند!‌

دشمنان ملت ایران، دشمنان جمهوری اسلامی بدانند حاج قاسم تنها یک فرد نبود بلکه یک مکتب است. همانطوری که در عراق و سوریه نتوانستند حریف حاج قاسم شوند در ایران هم نمی‌توانند حریف دوستدارانش شوند. انتقام سخت یعنی طوری انتقامی بگیریم که داعش یک بار برای همیشه جمع بشود. حاج قاسم عزیز آسوده بخواب که ما بیداریم.